இன்று போல் நினைவிருக்கிறது....
//உனக்கு பிடித்த ஜாதிமல்லி சூடினால் 

தலை வலிக்குமென்று கூறி எனக்கு நீ சூடியதும்.//...

உப்புமாவின் அடிபிடித்த பாகம் தான் 

பிடிக்குமென்று கடைசியாக உண்டதும் //....

//ஜன்னலோர இருக்கை குளிருமென்று

என்னை அமர வைத்து 

தூர அமர்ந்து ரசித்து பயணித்ததும்//..... 

//நாள் முழுவதும் உழைத்து களைத்தாலும்

மெத்தையில் படுத்தால் 

தூக்கம் வராது என்று கூறி
என்னை உறங்க வைத்து

தரையில் தூக்கமின்றி புரண்டதும் //.....

//புது செருப்பு கால் கடிக்குதென எனக்களித்து

பழயதை  மாட்டி நீ  நடந்ததும்//....

//புது புடவை கன்னி பெண்கள் 

உடுத்த வேண்டுமென எனக்குடுத்தி

 அழகு பார்த்ததும்//....

இப்பொழுது  தான் புரிகிறது
 அத்தனையும் தியாகங்கள் என  ..

இத்தனை வயதாகியும்  

எத்தனை முயன்றும் 

கற்று கொள்ள முடியவில்லை 

""அம்மா 

உன் போல் விட்டு கொடுப்பதே தெரியாமல்

விட்டு கொடுக்கும் கலையை ....