புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்

பணம் செய்யும் இயந்திரமாய்
வாழ்ந்தது போதும்
அன்பு கொள்ளும் மனிதனாய்
வாழ்வோம் இனி என்
உறுதி கொள்வோம்
புத்தாண்டு நன்னாளில் .....
அனைவருக்கும் புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள் ...
அன்புடன் சுஜா

சுதந்திரத்தின் விலை

எப்போதும் அண்ணனின்
வீட்டினுள் சிறைகைதி போல்
இருந்த அம்மாவுக்கு
சுதந்திரம் கிடைத்தது
அம்மாவின் சொத்துக்கள்
அண்ணனின் பெயரில்
மாறிய ஒரு மாலை பொழுதினில் ......

வேண்டுதல்

மறந்து விடு என்று
உன்னிடம் சொல்லும்
ஒவ்வொரு முறையும்
மறக்காமல் வேண்டுகிறேன்
இறைவனிடம் நீ என்னை
மறக்க கூடாது என்று .....

இயந்திர இதயம்

குதிரைகளிலும் யானைகளிலும்
பயணப்பட்டனர் அன்று
பேருந்தும் ரயிலும் என
இயந்திரமாய் ஆனது இன்று ....

உழவுக்கு எருதுகளும்
பொதி சுமக்க கழுதைகளும்
மாறி இன்று வாகனங்கள் ஆயின .....

அன்பும் பரிவும் பாசமும் நேசமுமாய்
இருந்த மனித இதயங்களை
தேடிய போது தெரிந்தது
எல்லாம் மாறிய போது
இதயங்களும் மாறிவிட்டது இயந்திரமாய் என .....

பிம்பங்கள்

காய்ந்த சருகாய் மனதில்
மக்கி அழிந்து போகின்றன
சில முகங்கள்
தேவை படுகின்ற பொழுதினில்
தோண்டி எடுத்து தேடி அலைகின்ற
வேளையிலும் நினைவினில்
வருவதில்லை அவர்களின் பிம்பங்கள் ...

தேவை இல்லையென மனதின்
ஆழத்தில் புதைத்து
பல நினைவுகளை போட்டு
அழுத்தி பூசி மொழுகினாலும்
மேலெழும்புகின்றன சில பிம்பங்கள்
பூமியில் புதைக்கப்பட்டும்
மக்காத பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் போல ......

கோடி புடவை

கிழிந்த புடவைக்கு
மாற்று புடவை கூட
கொடுத்து உதவாத
சொந்தஙகளால் மனம் வெறுத்து
தற்கொலை செய்தவனின்
மரணத்தின் போது
மனைவிக்கு கோடியாய்
வந்து விழுந்த புடவைகள்
மொத்தம் நூறு .......

நட்பு

நட்பு எந்நாளும்
இன்பம் தருமென எண்ணி இருந்தேன்
ஊசியாய்

அணில் பிள்ளை

ராமர் போல் அவதாரமாய் இருந்திருந்தால்
இலங்கை அசுரர்களை அழித்திருப்போம் .....
அனுமன் போல் பலமிருந்திருந்தால்
இலங்கைக்கு தீ இட்டு இருப்போம் ...
ஓடி வந்து உதவிட மனமிருந்தும்
இயலாமையால் தவிக்கிறோம் ....
காலம் கனியும் பொழுதினில்
அவதாரமாய்,பலவானாய்..
உதவ இயலாவிட்டாலும்
நிச்சயம் துரும்பெடுத்து போடுவோம்
அணில் பிள்ளை போல் .................

வார்த்தை பூக்கள்

வார்த்தை பூக்கள் பூத்தன
ஆயிரம் என் மனதில்
கோர்த்து வைத்து தேடினேன் உன்னை
அருகினில் நீ வந்த போது
நாணம் தடுத்தது மாலையிட
வெட்கப்பட்டு உனக்கு சூடாமலே
காய்ந்து கிடக்கிறது
பல வார்த்தை மாலைகள்
என் மன தோட்டத்தில் ......

பம்பரம்

சில நேரங்களில் சோகத்தோடு
பல நேரங்களில் ஆனந்தத்தோடு
சில நேரங்களில் அமைதியில்
பல நேரங்களில் சிந்தனையில்
புரியாத புதிராய் நான்
என்னை புரிந்தவர்கள் அறிவார்கள்
சுற்றுகின்ற பம்பரம் நான்
சுழட்டுகின்ற சாட்டை நீ
நீ சொடுக்கி விட்ட இடத்தில
சுழல்பவள் நானென்று ........

ஆயுதம்

ஆயுதங்கள் தேவையில்லை
எனைக் கொல்ல
உன் நினைவுகளே போதும் ....

பயணங்கள்

சுட்டெரிக்கும் சூரியன்
சுகமாய் குளிர்விக்கிறது ....
முட்செடிகள் பூக்களாய்
காட்சியளிக்கிறது ......
பல மைல் தூரங்கள்
நொடியில் கடக்கின்றன ..
கரடுமுரடான பாதைகள்
பஞ்சு மெத்தை போலாகின்றன ....
சாலையில் போவதை மறந்து
ஆகாயத்தில் மிதக்கிறேன்
உன்னுடனான பயண நேரங்களில் மட்டும் ....

சிந்தனை

சிந்தித்ததை எழுத்தில் வடிக்கவிடாமல்
எப்போதும் உன் தொந்தரவு
தனிமையில் சிந்தித்து
கற்பனைகளை கொட்டிவிட
பேராவல் உண்டானது எனக்கு
அத்தினமும் வந்தது ஓர்நாள்
மையூற்றி அமர்ந்தேன் நானும்
சிந்தனைகள் மட்டும்
சென்று விட்டது உன் பின்னே .........

அரசியல்

தொண்டை வரள குரல் கொடுத்து
உடல் வருத்தி உண்ணாநோன்பிருந்து
கண்ணீர் வழிய விவசாயின் துயரம் பேசி
தண்ணீர் தராத அண்டை மாநிலத்தின்
கல் நெஞ்சும் கரைய கெஞ்சி பேசி
தண்ணீர் பெற போராடிய
அரசியல்வாதி தம்பியை
பார்த்து சிரிக்கிறான் அவன் அண்ணன்
தன் வயலுக்கு வரும் நீரை
தடுத்து மடை எழுப்பி
பயிர் வாட செய்த அவன் செயலை எண்ணி .........

ஈரம்

அரவமின்றி வந்திறங்கியது
அந்த உடல்
அழுது அரற்ற ஆளில்லை
கதறி அழுவோர் யாருமில்லை
ஆட்டோவில் வந்திறங்கி
ஒதுங்கியபடி நின்றனர்
ஒப்பாரி வைத்து அழுவது
நாகரீகம் இல்லையென
கண்ணீரை கைகுட்டையால்
ஒற்றி எடுத்தனர்
கடிகாரத்தை பார்த்து கொண்டே
பிணம் தூக்க காத்திருந்தனர்
ஊர் திரண்டு புலம்பி அழுது
வழியனுப்பி வைத்ததோர் காலம்
இன்று வெப்பமடைந்து காய்ந்து போனது
பூமி மட்டுமில்லை ........
ஈரம் இல்லாத மனித இதயங்களும் கூட ........

பொக்கிஷம்

உடைந்து போன
உபயோகம் இல்லாத
பொருள் தான் ஆனாலும்
பொக்கிஷமாய் வைத்திருக்கிறேன்
உன்னை நினைவுபடுத்துவதால்...............

ஆயுள்கைதி

பெரியவளாய் அறியப்பட்ட
ஓர் பொன் மாலை பொழுதினில்
பூட்டபட்டதுனக்கு ஓர் விலங்கு ........
ஆண்களின் வாசம் ஆகாதென்றும்
தனிமையில் பயணம் கூடாதென்றும்
வேலைகளை பொறுப்பாய் செய்யவும்
துணையுடன் வெளியில் சென்றுவரவும்
ஆயிரம் கட்டளைகள் இடபட்டதுனக்கு.......
வருடங்கள் பல கடந்த பின்னரும்
இன்னும் தொடர்கிறது கட்டளைகள் ......
தந்தையிடம் தொடங்கிய அது
இன்று கணவரது கைகளில் ....
பின் வரும் காலங்களில் மாறுமுன்
பிள்ளையின் கைகளில் .........
பெண்ணென்று பிறந்ததினால்
ஆயுள் கைதியாய் நீ ............
பூரிக்க ஒரு விஷயமுண்டு
எண்கள் இடவில்லை இன்னுமுனக்கு
பெயர் சொல்லியே அழைகின்றனர் ...............

பொம்மலாட்டம்

பொம்மலாட்ட கலைகள்
அழிந்ததாக சொன்னது யார் ....?
ஒவ்வொரு வீட்டிலேயும்
கயிறுகள் அசைக்கபடுகின்றன
கணவரது கைகளில்
பொம்மைகள் ஆடுகின்றன
மனைவி என்ற பெயரினில்......

காளி

தெயவாம்சமாய் வாழ்வாள்
என் எண்ணி கட்டி வந்த
என் மருமகள்
தெய்வ வடிவமாகவே
உருவெடுக்கிறாள் அனுதினமும்
காளியாக ..........

மகன்

எப்போதும் என் பிள்ளையென்று
பெருமை கொள்ளும் மகனை
தவறுகள் செய்யும் போது மட்டும்
தாரை வார்க்கிறார் என்னிடம்
உன் பிள்ளையென்று .............

வேதனை

அழகழகான கூழாங்கற்கள்
வித விதமான அலங்கார பொருட்கள்
வண்ணமயமான விளக்குகள்
அதிசயமாய் பார்க்கும் பிள்ளைகள்
எதுவுமே ஆனந்தம் தரவில்லை
கண்ணாடி பெட்டியில்
அடைப்பட்டு கிடக்கும்
அலங்கார மீனுக்கு .......

பூமணம்

வாழ்நாள் முழுவதும்
பூவின் வாசம் அறியவிடாமல்
பூச்சூடவும் தடை விதிக்கப்பட்ட
விதவையின் இறுதி ஊர்வலம்
முழுவதும் பூக்களின் மணம் ....

அன்னை

பக்குவமாய் குளிப்பாட்டி
அழகாய் உடை மாற்றி
வேடிக்கை காட்டி சோறூட்டி
கட்டியணைத்து கதை சொல்லி
தூங்க வைக்கும் போது
அவளும் அன்னையாக உருவெடுகிறாள்
தனது பொம்மைக்கு .............

முகமூடி

உள்ளம் பூரிக்கும் மகிழ்ச்சியில்
உரத்து சிரிக்க வெட்கம்
மனதை அழுத்தும் வேதனையில்
கத்தி அழ தயக்கம்
கோபம் கொள்ளும் வேளையில்
பொங்கி எழ பயம்
இவை எதுவும் இல்லை குழைந்தைக்கு
வெளிபடுத்துகிறது எதையும்
தைரியமாக
குழைந்தகளாகவே இருந்திருக்கலாம்
முகமூடி அணியாமல் வாழ்வதற்கு.........

விநாயகர்

பட்டும் பீதம்பரமுமாய்
துண்டும் மாலையுமாய்
நேற்றைக்கெல்லாம் கவனிக்கப்பட்ட
முச்சந்தி விநாயகர்
இன்று நிற்கிறார் கவனிப்பார் இல்லாமல்
தேர்தல் முடிந்த வாக்காளர் போல் ........

உபதேசம் .

பேய்களும் பூதங்களும்
பொய்யென பாடம் நடத்தி
பிள்ளைகளின் பயம் போக்கிய
ஆசிரியை இரவானதும்
ஜன்னலை பார்த்து பயந்தபடி
நிற்கிறாள் பேய் வருமென ......

பத்மவியூகம்

பத்ம வியுகமாய் சில சூழல்கள்
உள்ளே நுழைகிறோம் அலட்சியமாய்
வெளிவரும் பாதை தெரிவதில்லை
வேதனைகள் தாக்கும் போது
வெளியேற துடிக்கிறோம்
போகும்பாதை தெரியாததால்
தடுமாறி தவிக்கிறோம்
நுழைந்தால் வெளியேற
முடியாத பத்ம வியூகத்தின்
மறுபெயர் காதல் .......

ரசனை

வரிசையில் நிற்பதினால்
கடுப்பான கணவர் முகமும்
நிற்பதினால் உண்டான வலியையும்
காத்திருப்பதினால் உண்டாகும் எரிச்சலையும்
அனைத்தையும் மறக்க செய்கிறது
முன்னே நிற்கும் பெண்ணின்
தோளில் சாய்ந்து எனை பார்த்து
சிரிக்கும் குழந்தையின் பார்வையில் ......

...அப்பா

எத்தனையோ தலையணைகள்
மாற்றி விட்டேன் ....
எதுவும் தரவில்லை
உன் கையில் படுத்து
உறங்கிய போது கிடைத்த நிம்மதியை ........

எண்ண அலைகள்

இருவரும் அருகினில் இருக்கிறோம்
வெவ்வேறு எண்ண அலைகளின்
பின்னே பயணித்தபடி ......
பிரிந்ததும் பயணிக்கின்றன
நம் எண்ண அலைகள்
பிரிந்தவரின் பின்னே.........

எண்ண அலைகள்

இருவரும் அருகினில் இருக்கிறோம்
வெவ்வேறு எண்ண அலைகளின்
பின்னே பயணித்தபடி ......
பிரிந்ததும் பயணிக்கின்றன
நம் எண்ண அலைகள்
பிரிந்தவரின் பின்னே.........

நம்பிக்கை

இருள் சூழ்ந்த குழியின் உள்ளிருந்து
அண்ணாந்து தேடுகிறேன்
இழையாய் வருகிறது
நம்பிக்கை என்னும் ஒளி
கயிறாக இல்லையென
கலங்கி நிற்காமல்
இழை பற்றி ஏறுகிறேன்
என்றேனும் ஒருநாள்
ஒளி பிறக்குமென .....

என் பயணம்

என் பலவீனங்கள்
எல்லாம் உனக்கு பலம் ...
என் குற்றங்கள்
எல்லாம் உனக்கு சாதகம்....
என் வீழ்ச்சிகள் எல்லாம்
உன் உயர்வு ....
எப்போதும் என்னையே
உற்று நோக்கும் உன் பார்வையால்
எனக்கு சங்கடங்கள் ஏதுமில்லை...
பலவீனங்களும் குற்றங்களும்
வீழ்சிகளும் இல்லாமல்
என்னை பயணப்பட
வைக்கிறது உனது பார்வை .....

தவறுகள்

தவறுகள் எல்லாமே
தெரியாமல் செய்தவையாக
கருதபடுகின்றன
நமக்கு வேண்டியவர்கள்
செய்யும் போது மட்டும் ....

பார்வை

உயிர் கொல்லும் என்று
தெரிந்த பின்னும்
வேண்டுமென யாசிக்கிறேன்
உனது பார்வையை ....

நினைவு

உன்னை நினைக்க
எனக்குள் ஆயிரம் காரணங்கள்
என்னை மறக்க
உனக்குள் ஆயிரம் காரணங்கள் ...
அழியாத நினைவு சின்னங்கள்
என நீ கொடுத்த
பரிசு பொருட்கள் எல்லாம்
அழிந்தன காலப்போக்கில் ...
அழித்து விடு என நீ சொன்ன
உன் நினைவுகள் மட்டும்
அழியவில்லை இன்றுவரை ...

தொலைந்த சிறகுகள்

எனக்கு நினைவு தெரிந்த
நாள் முதலாய் தேடுகிறேன்
தொலைந்து போனதாய்
நான் நினைத்திருந்ததை

சகோதரன் துணையுடன்
கடைவீதிக்கு சென்றேன்
தந்தையின் கைப்பற்றி
தெருவில் நடந்தேன்
இன்று கணவனின் கண்காணிப்பில்
வலம் வருகின்றேன்

எனக்கென்ற சிறகுகள்
எங்கேயென தேடுகையில்
கிடைத்தது பதிலொன்று
தொப்புள் கொடியுடன்
பிய்த்தெறிந்து விட்டனர்
பெண்ணென்று தெரிந்ததால் ..........

இதய வாசல்

இதய வாசலை
மூடி விட்டதால் என்னை
நுழைய விடாமல்
தடுக்கலாம் என்று நினைக்காதே.....
உன் இதய வாசல் வழியே
வந்து செல்லும் நினைவலைகள்
அல்ல நான்.....
உன் இதயத்தை
துடிக்க வைக்கும் துடிப்பலைகள் நான்......

கண்ணீர்

உதடுகள் உச்சரிக்காத
உள்ளத்து துயரங்களை
உரியவருக்கு உணர்த்திட
உருண்டோடி வரும் எழுதுகோல்

கதை

தான் படைத்த கதைகளை
சுமந்து கொண்டு
படவுலகில் அலைந்து தோற்று
களைத்து வீடு திரும்பிய
காதல் கணவனை ....
தோளோடு அணைத்து
தன்னம்பிக்கை ஊட்டி
ஆறுதலோடு தட்டி தூங்க வைத்த
காதல் மனைவி ......
இரவு முழுவதும் விழித்திருந்து
கண்ணீரோடு கதை புனைகிறாள்
மறுநாள் காலை வரப்போகும்
மளிகைக்கடை காரனுக்கும்
பால்காரனுக்கும் சொல்ல வேண்டிய பதில்களை

பயணங்கள் ..

இலக்கில்லாத பயணங்கள்
மிகவும் இனிமையானது
நேரத்தோடு போராட
வேண்டிய அவசியம் இல்லை
எண்ணங்களை குவித்து
வேலைகளை முடிக்க
தேவையில்லை
எங்கெங்கோ சுற்றி திரியும்
எண்ண அலைகளின் பின்
நாமும் கவலை இல்லாமல்
சுற்றி களிக்கலாம்
இலக்கில்லாத பயணங்களை
முயன்று பாருங்கள்
இன்பம் இதுதான் என்று உணர்வீர்கள் .....

உரிமை

ஆண் பெண் நட்பு புனிதம்
நட்பு கொள்வது நமது உரிமை ...
திருமணத்திற்கு முன்
நீ பேசிய பேச்சுக்கள் இவை
ஆனால் இவையெல்லாம்
உனக்கு மட்டுமே
உரிமை என்பதை மட்டும்
சொல்ல மறந்தாயோ நீ?

திருப்தி .

ஆடுகளின் மேல் அமரும்
காக்கைகள் எழுந்து பறந்து
எருது மேல் அமர்கிறது
ஆனந்தம் இல்லையென
அந்தரத்தில் உயர்ந்து
மின்சார கம்பியில்
அமர்ந்து தீய்கிறது
சில மனங்களும் அதுபோல
எதிலும் திருப்தி கொள்ளாமல்
துன்பத்தில் மாட்டி தீய்கிறது ....

பூக்கள்

ஒரே இடத்தில்
ஆயிரம் பூக்கள் பார்த்தேன்
பள்ளி முடிந்ததும் வாசலில் .....

முரண்பாடுகள்

முரணான அறிவுரைகள் புகுந்த வீட்டை நேசி
கணவன் சொல் கேள்
பிறந்த வீடு பெருமை பேசாதே
என்று மகளுக்கும் ...
மாமியார் வீட்டுக்கு
அடிக்கடி போகாதே
மனைவி கைபாவையாக ஆகாதே
பிறந்த வீட்டை மறக்காதே
என்று மகனுக்கும் ........

ஞாபகம்

தீயில் இட்டு
சுட்டெரித்தாலும் பின்
மீண்டெழுந்து புது
வேகத்தோடு கிளம்பும்
பீனிக்ஸ் பறவை போன்றது
என்னுள்ளன உன் நினைவுகள்
நான் தீயிலிட்டு கொளுத்தினாலும்
புது வேகத்தோடு கிளர்ந்தெழுகின்றது ....

பொத்தல்

கடை கடையாய் ஏறி இறங்கி
காதல் மனைவிக்கு
பிடித்த நிறத்தில்
புடவை வாங்கி பரிசளித்தவன்
கழற்றிய சட்டையின் உள்
பனியனில் ஆயிரம் பொத்தல்கள்.......

நினைவுகள்

எத்தனையோ போரட்டங்கள்
எவ்வளவோ பிரச்சனைகள்
வாழ்கையில் நிற்க முடியாமல்
கடிகாரத்தோடு ஓட்டங்கள் ...
எவ்வளவு ஓடினாலும்
கண்ணில்படும் பழங்கால
தேக்கு மரப்பெட்டி தாத்தாவையும்
முதுகு சொரியும் குச்சி ஆச்சியையும்
தேக்கு கைத்தடி அப்பாவையும்
நினைவில் கொண்டு வர
தவறுவதில்லை...

சிக்கல்

சிறிது நெகிழ்வு
சிறிது குழைவு
கொஞ்சம் வளைவு
கொஞ்சம் நெளிவு
பயன்படுத்தினால்
சிக்கல்கள் தீர்ந்துவிடும்
நூல்கண்டிலும் வாழ்விலும் ....

குணம்

முப்பதாயிரம் கொடுத்து
மூஞ்சுறு போல் நாய் வாங்கி
நடு வீட்டில் வளர்த்து
அது எச்சிலையும் கழிவையும்
முகம் சுளிக்காம அள்ளி
பெருமையோடு காத்திடுவான்
உண்ணாம உறங்காம
கருவிலே உன்னை காத்து
பசியோட பாடுபட்டு
நீ வச்ச மிச்சமெல்லாம்
நாயை போல தின்னு
உன்னை பொன்னு போல
காத்து வளர்த்த
உன் அன்பு தாயை
எழுந்து போய் கழியலைன்னு
தனி குடிசையில படுக்க வச்சான்
நாகரீக உலகமையா
வெகு நாசமான உலகமையா........

மரணம்

மரணம்
உன்னை பாதிக்காத
உன்
சொந்த விஷயம் ......

கொசு

குரல் கொடுக்கும் பூக்காரிக்கும்
கூவி அழைக்கும் குல்பிக்கரானுகும்
மௌனமே பதிலாக வருகிறது
கொசுவுக்கு பயந்து சாத்தப்பட்ட
கதவுகளிடமிருந்து ...........

நினைவு

என் கனவு சோலை
முழுவதும் பூக்களாக
உன் முகம் மட்டும் தான்
தெரிகிறது
உன் கனவு சோலையில்
பூக்களாக அல்ல
முட்களாகவாது என்
நினைவுகள் தோன்றுமா....?

கண்ணாடி

எந்த ஒரு விஷயத்திலும்
உன் முகம் காட்டும்
கோபமோ மகிழ்ச்சியோ
மட்டுமே நான் பிரதிபலிக்கிறேன்
பெண்ணாய் பிறந்ததை விட
நீ பார்க்கும் கண்ணாடியாய்
பிறந்திருக்கலாம்
வலிகளாவது மிஞ்சியிருக்கும் .....

நம்பிக்கை

இருள் சூழ்ந்த
குழியின் உள்ளிருந்து
அண்ணாந்து தேடுகிறேன்
இழையாய் வருகிறது
நம்பிக்கை எனும் ஒளி
கயிறாய் இல்லையென்று
கலங்கி நிற்காமல்
இழை பற்றி ஏறுகிறேன்
என்றேனும் ஒளி பிறக்குமென.......

வேண்டுதல் .

மூவாயிரம் தெய்வத்திடம்
வேண்டுகிறாள்
மூன்று பெண்களை
பெற்றவள் ....
வளம் கொழிக்கும் வாழ்வு
வேண்டி அல்ல
வரதட்சணை வாங்காத
மூன்று மருமகன்களை வேண்டி ......

அந்தஸ்து ..

தெருவில் அழுது
கொண்டே செல்லும்
குழந்தையை
வாரியணைத்து ஆறுதல்
சொல்ல விடாமல் தடுக்கிறது
மாடி வீடும், பணகார அந்தஸ்தும் ....

பொய் சுவடுகள்

உன் வாசல் கதவை
தாண்டும் போது மட்டும்
பூமி அதிர நடப்பாள்
அவள் கொலுசொலி
நீ கேட்க ....
அதுவரை புன்னகை
மட்டும் பூக்கும் அவள் இதழ்கள்
உன் வாசல் தாண்டும் போது
சத்தமாக சிரிக்கும் ....
காணாதவரை கண்டது போல்
நிறுத்தி வைத்து உன் வாசலில்
கதைப்பாள் ....
சுவடுகளை பின்பற்றி
காதெல்ன்று நீ போய்
சொன்னால்
ஐயோ இல்லையென்று
தந்தை பின்னே ஓடுவாள்
பொய் சுவடுகளை நம்பாதே
பின் வேதனையில் வெம்பாதே ........

பயணச்சீட்டு

வரிசையில் நிற்ப்பதில்லை!
போக்குவரத்தில் மாட்டுவதில்லை!
கூட்டத்தில் நசுங்குவதில்லை !
விபத்துகளும் நேருவதில்லை !
கொக்குகளே
உங்களுக்கு எங்கே கிடைத்தன
இந்த சுகமான பயணத்துக்கான
சீட்டுகள் ....?

பார்வை .

தந்தையின் கோபம்
தாயின் கண்டிப்பு
தேர்வின் தோல்வி
நண்பர்களின் கேலி
எதுவுமே தராத
மனவலியை தருகிறது
உனது கடைகண்ணின்
ஓர் அலட்சிய பார்வை ............

மலர்

என்னுள் மலர்ந்தது
காதல் மலரொன்று
அதை உன் கண்களில்
படாமல் மறைகிறேன் இன்று
மலரை நீ சூடாமல்
போனாலும் பரவாயில்லை
அதை வாடாமல் பாதுகாப்பேன்
என்றும் என் மனதில் வைத்தே ....

வாழ்க்கை..

நூறு பவுன் நகை
நூறு புடவை,மாட்டுவண்டி
பத்து ஏக்கர் நிலம்,வெள்ளி பாத்திரம்
சீதனமாக கொண்டு வந்ததாக
அகங்காரத்தோடு எல்லோரையும்
அடக்கி திரிந்தவள்
வெறும் கரும் புகையாய்
மறைகிறாள் இறந்ததும் ......

வாலி

எல்லோர்க்கும் அறிவாளி நான்
உன் முன்னே மட்டும் அறிவீலி
சூரியன் முன்னே மங்கிவிடும்
மெழுகு விளக்கா நான் ?
இல்லை என் அறிவில் பாதியை
எடுத்து கொள்ளும் வாலியா நீ?

நிழல் ..

நெடுந்தூர என் பயணத்தில்
அனலின் வெப்பத்தில்
நான் தகித்த போது
என் மேல் படர்ந்த
உன் நிழலின்
சுகத்தில் மயங்கி நின்றேன்
நிமிடத்தில் மறைந்ததும்
தான் புரிந்தது
நீ என்னை தொடரும்
நிலவின் நிழல் அல்ல
நிமிடத்தில் தாண்டும்
மேம்பால நிழல் என்று....

விருப்பங்கள் ..

என் விருப்பங்களை எல்லாம்
முழுமையாக நிறைவேற்றுவதாக
மமதை கொள்கிறாய்
உனக்கு தெரியாது
நான் விரும்புவது எல்லாம்
நீ நிறைவேற்ற கூடிய
விருப்பங்களை மட்டும்
தான் என்று........

ஏக்கம்

ஆடம்பரமான பங்களா
உல்லாசமான கார் பயணம்
கட்டு கட்டாய் பணம்
உடல் மூடும் நகைகள்
எல்லாமே தூசியாய் தெரிகிறது
தெருவில் விளையாடும் பிள்ளைகளை
ஏக்கதுடன் பார்க்கும் என் மகளின்
பார்வை முன் ..........

ஜன்னல்

எப்போதும் ஆறும்
நான்கும் அடிக்கும் என்
மகனின் மட்டைபந்து
இப்போதெலாம் மிக
மெதுவாகவே தட்டபடுகிறது
எதிர் வீடு ஜன்னலை
பார்த்துக்கொண்டே. ......

தகுதி

வசிக்க தகுதியில்லா
இடங்கள்
காற்றில்லாத அறை
காதலில்லாத மனது .....

பயணம்

திகிலூட்டும் பயணங்கள்
வேகமாக செல்லும் வண்டி
நெளிந்து வளைந்து
வாகனங்களின் ஊடே
பயணிக்கும் அனுபவங்கள்
நேற்று வரை ரசித்தேன்
இன்று என் மகன்
ஓட்டுவதை பார்க்கும் வரை ......

சூரியகாந்தி ..

என் கண்களும்
சூரியகாந்தி பூக்களும்
ஒன்று தான்
பூக்கள் சூரியன்
இருக்கும் திசையை
மட்டுமே நோக்குகின்றன
என் கண்கள்
நீ இருக்கும் திசையை
மட்டுமே நோக்குகின்றன .......

துருவங்கள்

நீ இதழ் மூடி மௌனம் காக்கிறாய்
நான் என் எண்ணங்களை எல்லாம்
வார்த்தையாய் வடிக்கிறேன்
இரு துருவங்களாய் நீயும் நானும்
ஆனாலும் ஒருவரை ஒருவர் ஈர்க்கிறோம்......

ஆசான்

வேதனைகள் ஏக்கங்கள்
ஏமாற்றங்கள் துன்பங்கள்
எல்லாவற்றையும் தொண்டைக்குழியில்
நிறுத்தி புன்னகை மட்டும் காடுகின்றாயே!
உனது ஆசான் பெயர் திருநீலகண்டரோ ?

மனம்

பாரங்களை ஏற்றாதிர்
மனம் ஒரு கழுதையல்ல ...
துக்கங்களை சுமக்காதிர்
மனம் ஒரு சுமைதாங்கி அல்ல ....
ஏக்கங்களை நிரப்பாதிர்
மனம் ஒரு அழுக்கு தொட்டி அல்ல ....
சல்லடையாய் வைத்திருங்கள்
மன சங்கடங்கள் ஓடி விடும் ...........

துக்கம்

தாய்மாமன் இறந்தாராம்
சேதி வந்து சேர்ந்தது
பிள்ளையை குளிக்க வைக்கணும்
மாமனுக்கு சோறு கொண்டு போகணும்
அத்தைக்கு கூழு கரைக்கனும்
வீட்டை கூட்டி பெருக்கணும்
மாட்டுக்கு தண்ணி காட்டனும்
அத்தனையும் முடிச்சுட்டு
நானும் போய் சேர்ந்தேன்
நான் படும் துன்பங்களும்
சேர்த்து வச்ச துக்கங்களும்
கரையும் வரை அழுதேன்
வீடு போய் சேர்ந்ததும்
வேற வேலை பர்க்கணுமுல...

அன்பு

அன்பின் அளவை
அளக்க முடியுமா
என்றனர் என்னிடம்
நான் உன் எடையை
சொன்னேன்......

முள் ...

கடிகார முள்ளாய்
என்னை சுற்றி வந்தாய்
அன்று
உன் பிரிவினால்
நெருஞ்சி முள்ளாய் குத்துகிறாய்
இன்று
அருகிலும் பிரிவிலும்
என்றுமே முள் தான்
நீ எனக்கு.........

வலி

அடிக்காமல் வலிக்க
வைக்க முடியுமா?
முடிகின்றதே உனது
மௌனத்தால் ..............
..

காதல்

மலர் ஒன்றை அனுப்பினேன்
என்மேல் காதல் உண்டென்றால்
சூடி கொண்டு வா
இல்லை என்றால் கையில்
ஏந்தி வா
என் கல்லறையில் வைத்திட .............

நினைவுகள்

உன் நினைவுகளே வேண்டாம் என்று
வெகுதூரம் ஓடிச்சென்று மூச்சிரைக்க
நின்று பார்கிறேன் என்முன்னே
நிழலாய் நீண்டிருகிறது
உன் நினைவுகள் ..................

தியாகம்

எப்போதும் நான் தோற்பதால்
நீ வீரன் என்று மமதை கொள்ளாதே
தோல்வியை நீ தாங்க மாட்டாய்
என்பதால் உனக்காக தோற்று
போகிறேன் நான் .........

சந்தேகம்

நோய் உள்ளவர்களுக்கு தான்
வலியாமே?
யார் சொன்னது?
உனக்கு வந்த நோய்க்கு
நான் அல்லவா வலியை
அனுபவிக்கிறேன்.................

தாய்மை

தோளில் புத்தகபை

கையில் உணவு பை

கருவில் சுமந்தது போதாதென்று

தோளிலும் சுமக்கும்

தாய்மை...........................